Leczenie ortodontyczno-chirurgiczne
WSPÓŁPRACA ZE SPECJALISTĄ CHIRURGII STOMATOLOGICZNEJ dotyczy zębów zatrzymanych, czyli takich, które z różnych przyczyn pozostały w kości i nie wyrzynały się w okresie wymiany uzębienia. Polega ona na wstępnej konsultacji - jeszcze przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego - celem wyjaśnienia Pacjentowi procedur zabiegowych, a także celem oceny warunków klinicznych w jamie ustnej oraz dokumentacji radiologicznej dla zaplanowania zabiegu. Następnie po ortodontycznym przygotowaniu miejsca na taki ząb Pacjent zostaje skierowany na zabieg chirurgicznego osłonięcia zęba z przyklejeniem do niego zaczepu ortodontycznego, aby umożliwić stopniowe sprowadzanie zęba do jamy ustnej.
WSPÓŁPRACA ZE SPECJALISTĄ CHIRURGII SZCZĘKOWO-TWARZOWEJ dotyczy planów leczenia wad ortognatycznych, czyli takich, których przyczyna wynika z zaburzeń w budowie kości twarzoczaszki. W takim przypadku szeregowanie zębów aparatem ortodontycznym nie wystarczy dla uzyskania prawidłowych warunków zgryzowych, gdyż uniemożliwia to nadmiar lub niedobór jakiegoś wymiaru kości szczęki i/lub żuchwy. Terapia ortognatyczna oprócz zgryzu znacząco poprawia także rysy twarzy i funkcje jamy ustnej takie jak żucie czy mowa.
LECZENIE ZABURZEŃ ORTOGNATYCZNYCH PRZEBIEGA W 4 ETAPACH:
- przedchirurgiczne przygotowanie ortodontyczne czyli szeregowanie zębów aparatami stałymi, tak aby po zabiegu tworzyły prawidłowy zgryz
- zabieg ortognatyczny przeprowadzony w warunkach szpitalnych ( znieczulenie ogólne ) przez specjalistę chirurgii szczękowo - twarzowej. Kwalifikacja i plan zabiegu, a także dokładne szczegóły techniczne będą wyjaśnione Pacjentowi na konsultacji z chirurgiem jeszcze przed założeniem aparatów
- rehabilitacja pozabiegowa, czyli ćwiczenia mięśniowe oraz ostateczne dopasowanie zgryzu do nowych warunków przestrzennych
- leczenie retencyjne - po zdjęciu aparatów